Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
nəsicə — ə. toxuma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xalçaçılıq — is. Xalça toxuma sənəti; xalça toxuma işi (bir istehsal sahəsi kimi). Xalçaçılıq sexi. Xalçaçılıq ustası … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
axda — I (Şəki) 1. toxumsuz (tut) 2. çərdəyi çıxarılmış (zoğal) II (Şəki) seçmə. – Sümbül seçif alınan toxuma axda toxum diyillər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ütüx’ — I (Ağdaş, Kürdəmir, Mingəçevir, Şəki) tez üşüyən, soyuğa davamsız. – Sən lap ütüx’sən ki, heç həvlə havada da adam üşüyə:r? (Şəki) ◊ Ütüy olmax (Ağdaş) – tez üşümək, soyuğa davamsız olmaq. – Sən çox ütüy olmusan II (Ağdam, Cəbrayıl, Kürdəmir,… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
baftə — f. toxuma parça … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
kala — f. 1) parça, toxuma; 2) maya, kapital … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mənsuc — ə. 1) toxunmuş; 2) toxuma (parça və s. haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qişa’ — ə. canlı orqanizmin bəzi hissələrini örtən toxuma, pərdə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qumaş — ə. 1) toxunma parça; toxuma; 2) m. əziz, əzizxələf; övlad; 3) m. incə, zərif … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
birləşdirici — sif. İki, ya çox şeyi birbiri ilə birləşdirən, bağlayan, birləşdirmə vəzifəsini görən. Dəmiryol şəhərləri birləşdirici bir vasitədir. Birləşdirici maddə. Birləşdirici toxuma anat. – Qazıma qıfılları qazıma borularını bir birinə bağlayıb, qazıma… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
